1ـ5 رنگ در عكاسي نجومي
منشاء عكاسي رنگي
«توماس يانگ» فيزيكدان انگليسي در 1801 تئوري ديدن رنگي را مطرح كرد. طبق توضيحات او چشم انسان داراي سه نوع حسگر رنگي است كه هر كدام فقط به يكي از رنگهاي اصلي حساس هستند، قرمز، آبي و سبز. پايه مادر مغز با استفاده از اين سه رنگ بقيه رنگها را مي سازد. هم چنين چشم داراي حسگرهاي مونوكروماتيك هست كه مي تواند نور بسيار كم يا حركتهاي بسيار كوچك را تشخيص بدهد.اين كشف توسط «جيمز كلرك ماكسل» James Clerk Maxwell انگليسي بسط داده شد. او مي نويسد:
«هر عصب با رساندن طول موج نور به مغز يا زمان دوره تناوب آن فعال نمي شود، بلكه با متاثر شدن از اشعه افتاده شده بر روي آن فعال مي شود. ثبت تصاوير رنگي از طبيعت با استفاده از دارويي كه به تمام رنگها به طور مساوي حساس باشد، بسيار ضروري است. براي اين كار يك صفحه شيشه اي قرمز رنگ را در مقابل دوربين بگذاريد و از منظره مورد نظرتان عكس بگيريد. فيلم مثبت حاصله شامل مناطقي از منظره خواهد بود كه نور قرمز در آن مناطق زياد است. اگر اين فيلم را درون يك فانوس جادو بگذاريم و در مقابل نور خروجي يك شيشه قرمز بگيريم تصوير روي پرده همان مناطق را نشان مي دهد. اين كار را با شيشه هاي سبز و آبي نيز تكرار مي كنيم، و با استفاده از سه فانوس جادو هر سه تصوير را بر روي پرده مي اندازيم، نتيجه تصويري كامل از آن منظره به همراه رنگهاي آن مي باشد.
ماكسول در 1861 اين روش را در انجمن سلطنتي به نمايش گذاشت. او سه تصوير از مجموعه اي از نوارهاي رنگي گرفت، سپس آنها را بر روي يك پرده انداخت و تصوير رنگي تشكيل شد. ماكسول بسيار خوش شانس بود كه در آن زمان صفحات عكاسي به رنگ حساس بودند. به گفته «مالين» Malin او به اين دليل موفق شد كه نوار قرمز رنگ نور ماوراي بنفش را منعكس مي كرد و فيلتر قرمز اجازه عبور نور ماوراي بنفش را مي داد. بنابراين تصوير رنگي كه او نمايش داد، با چيزي كه در واقع وجود داشت، متفاوت بود. در 1869 «لوئيس دوكوس» Louis Ducos اولين عكس رنگي را با روي هم گذاشتن سه تصوير مثبت كاغذ چاپ كرد. او از نگاتيوهاي جداگانه قرمز، سبز و آبي استفاده كرد تا تصاوير مثبت سايان، ماژنتا و زرد را بوجود آورد، كه با استفاده از رنگها بر روي سطحي سفيد چاپ شدند. اين روش به نام روش تفريحي شناخته شد كه امروزه هم از آن استفاده مي شود.
پيشرفت عكاسي رنگي بسيار آهسته بود. موفقترين روش، روش تفريقي بود كه از سه رنگ نگاتيو جداگانه استفاده مي كرد. در سال 1935 كداكروم عرضه شد. كداكروم از تركيب نگاتيوهاي جداگانه به شكل يك امولسيون با لايه هاي مختلف ساخته شد، اين مسئله باعث حل مشكل عكاسي در سه مرحله جداگانه شد.
عكاسي نجومي رنگي
جامعه نجومي از عكاسي رنگي تا سال 1959 استفاده نكرد. ويليام ميلر William Miller از رصدخانه هيل اولين تلاشهاي جدي را در اين زمينه انجام داد، او از فيلمهاي رنگي معمولي با حساسيت 100 ASA استفاده كرد. كيفيت عكسهايي كه گرفت با توجه به مشكل نقض دوجانبگي فوق العاده خوب بود.
امولسيونهاي رنگي مشكلات خاص خود را داشتند. اين فيلمها براي زمان نوردهي يك ثانيه تا يك هزارم ثانيه طراحي شده بودند، در خارج از اين محدوده حساسيت لايه هاي رنگي تغيير مي كند. اين مشكل با استفاده از فيلترها تا حدودي حل مي شد ولي هنوز نتيجه مناسب نبود.
اگر حساسيت فيلم افزايش مي يافت زمان نوردهي كاهش مي يافت و نقض دو جانبگي نيز كاهش مي يافت. يكي از روشهاي افزايش حساسيت فيلم سرد كردن امولسيون بود. در طول دهه 60 روي اين روش بسيار كار شد و با رساندن دماي امولسيون به 78ـ درجه سانتي گراد افزايش قابل توجهي در حساسيت فيلمها ايجاد مي شد. اين روش مشكلات فني از جمله جلوگيري از تشكيل برفك روي فيلم و خشك نگه داشتن فيلم را داشت. اين روش عملاً براي فيلمهاي قطع بزرگ (بزرگتر از 135) استفاده نشد و پس از مدتي نيز از توجه به آن كاسته شد.
اولين كسي كه عكاسي رنگي نجومي را به عنوان وسيله اي براي انجام تحقيقات علمي استفاده كرد و آن را توسعه داد، «ديويد مالين» بود، او در رصد خانه AAO كار مي كند و از سال 1977 عكسهاي رنگي بسياري با استفاده از تلسكوپ 9/3 متري AAO و تلسكوپ اشميت 2/1 متري U.K گرفت. او براي اين كه رنگ عكسهايش دقيق باشد به روش افزايشي ماكسول بازگشت.
عكاسي نجومي يكي از راههاي است كه عموم از طريق آن به نجوم علاقمند مي شوند. عكسهايي كه مالين و ديگران گرفتند زيباييهاي آسمان را به ما نشان مي دهد، هم چنين در پيشبرد علم نجوم بسيار دخيل بودند كه امروزه تلسكوپ فضايي هابل اين راه را پي مي گيرد.
استفاده از عكاسي در نجوم و تحقيقات نجومي علم ستاره شناسي را بسيار متحول كرده است. اين پيشرفتها امروزه با استفاده از تشخيصگرهاي حساستر CCD ادامه دارد. استفاده از چشم غير مسلح براي جمع آوري اطلاعات ديگر پاسخگو نيست، البته هنوز براي ديدن نتايج كارهايمان و زيباييهاي آسمان شب به آنها نياز داريم. با استفاده از عكاسي كشفيات زيادي رخ داد و برخي از آنها جهاني را كه مي شناختيم تغيير داد و به عنوان يك ابزار قوي در دست ستاره شناسان جاي گرفت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر