نامهای ستارگان

ما فارسی زبانان در آسمان نامهای گوناگونی را به کار میبریم. نامهای عربی، فارسی و حتی لاتین(منظورم انگلیسی نیست). برخی از این نامها، دارای معادلهایی دیگری نیز هستند. مانند شباهنگ برای شِعرای یمانی، خرس بزرگ برای دب اکبر و .... بعضی نیز اسامی منحصر به فرد اعم از عربی، فارسی یا لاتین دارند. مانند راس الغول، خوشه پروین یا کاستور و پولوکس. هیچ کس نام دیگری برای راس الغول به کار نمی برد، چون برای دیگران شناخته شده نیست. یا از معادلهای عربی یا فارسی برای کاستور و پلوکس استفاده نمی شود چون برای کسی مفهوم نیست. البته در این میان نامهایی نیز هستند که معادلهای متفاوتشان برای همه آشناست، مانند خرس بزرگ یا شیر یا گاو. ولی این نامها با همان معادل عربی، مانند دب اکبر یا اسد یا ثور. با استفاده از معادلهای عربی این نامها، شنونده با مفهوم سخن گوینده آشناتر بوده، تاکیدی نیز بر اسطوره ای بودن موضوع بحث دارد. صرف عربی بودن این نامها نمی تواند دلیلی برای عدم استفاده از آنها باشد. با کمی دقت بیشر متوجه می شویم که نامهای بین المللی بسیاری از ستارگان و حتی صور فلکی، مشتق از همین نامهای عربی و لاتین است. مانند Algol, Centaurus, Aldabaran, Betelgeuse ....