از رسوم تاسوعا در اردبیل

روز تاسوعا در اردبیل بودم. رسم یا نذر جالبی داشتن اونجا. تو 41 مسجد شمع روشن می کردن. البته نه هر مسجدی، مساجد خاصی. تو شهر راه می افتن کسانی که برای رسیدن به نیازشون نذر کردن به روش خودشون این کار رو هر سال انجام بدن. من مهمان دوستم امید بودم و ناهار روز تاسوعا رو همراه با خانواده عموی امید که آش نذری میدادن بودم. بعد از ناهار پسر عموی امید(کیوان) و امید و بقیه دوستان و اطرافیانشون آماده شدند که پخش کردن شمعها رو شروع کنند. کیوان نذر کرده بود که این کار رو با پای برهنه انجام بده، همراه با همسرش. ساعت 2 شروع کردیم و تا ساعت 7 طول کشید. تمام شهر یه جورایی مشغول این کار بودند و همه پیاده، اکثراً در گروههای چند نفره تا دسته های بزرگ. تمام شهر در جنب و جوش بود. تا آخر شب هم مراسم عزاداری ادامه داشت. به عمرم همچین شور مزهبی رو هیچ جای ایران ندیده بودم. یه چیز خیلی جالب و بی نظیر، رو خیلی از پرچمهای عزاداری نشان شیر و خورشید دیده می شد. به نظرم دلیل محکمیه برای اثبات شیعی بودن این نشان. چون اردبیل رو میشه اولین شهر شیعه ایزان دومست که بوسیله شاهان صفوی که وابستگی به این شهر داشتن در تمام ایران رواج داده شد.